Verbinding met je menstruatie

Bij dit artikel hoort een meditatie; 'In verbinding met je baarmoeder, de aarde & kosmische energie'. De link hiernaar vind je onderaan dit artikel.

Steeds vaker merk ik dat er om me heen vrouwen zijn die met vragen zitten rondom hun menstruatie, anticonceptie en hun (natuurlijke) cyclus. Vragen van vrouwen die ergens diep van binnen voelen dat ze eigenlijk zo graag willen leven met het ritme van hun cyclus en lichaam. Vrouwen die zich weer willen verbinden met hun cyclus - maar die zich tegengehouden voelen door een maatschappij die de maandelijkse bloeding van een vrouw heeft bestempeld als 'vies' of 'lastig' - een maatschappij waarin datgene waar (bijna) elke vrouw élke maand mee worstelt eigenlijk een beetje onzichtbaar is of moet zijn.

Waar ik me jaren geleden nog schaamde voor mijn maandelijkse bloeding, haar bestempelde als iets lastigs en elke vorm van ongemak met behulp van anticonceptie zo ver mogelijk wegduwde, heb ik inmiddels een hele reis gemaakt. Een reis die mijn ogen geopend heeft, die mijn verbinding met mijn cyclus stapje voor stapje herstelde (hier werk ik nog elke maand aan) en die me heeft laten inzien dat mijn maandelijkse bloed niet vies is, niet lastig, maar heilig. Zo voelt dat. En ik hoop dat mijn verhaal iemand kan aanzetten zich verder te gaan verdiepen in de wonderlijke wereld van de vrouwelijke cyclus, de menstruatie en.. de baarmoeder.

Voor ik mijn ervaringen beschrijf wil ik graag nog benoemen dat ik niet gespecialiseerd ben in dit onderwerp en al helemaal niet in de wetenschappelijke/geneeskundige kant ervan - ik schrijf slechts vanuit mijn ervaringen. Daarnaast wil ik benoemen dat het er hierbij niet om gaat of je (nog) een baarmoeder hebt of niet en zelfs niet of je (nog) menstrueert of niet, het gaat erom dat je een vrouw bent/je een vrouw voelt - en bij vrouw zijn hoort de energie van je vrouwelijke cyclus.

Een klein stukje van mijn verhaal Net als veel jonge vrouwen kreeg ook ik op mijn 14e de pil voorgeschreven. Op mijn 23e besloot ik (na bijna 10 jaar pil) over te stappen op een hormoonspiraaltje. Tijdens dit schrijven alleen al merk ik dat ik het niet fijn vind om hierover na te denken - het voelt als een periode waarin ik de verbinding met de onderste helft van mijn lichaam totaal kwijt was. Een periode waarin ik mijn 'menstruatie' (een menstruatie opgewekt door de pil is geen natuurlijke menstruatie) zo lang mogelijk uitstelde om er maar zo min mogelijk last van te hebben. De periode van mijn spiraaltje was er één waarin ik me al wel een stuk beter voelde dan toen ik de pil nog slikte, maar het was ook de periode waarin ik helemáál niet meer menstrueerde en de verbinding met mijn eigen lichaam dus nog een beetje meer kwijtraakte. Ik kreeg last van vreemde buikpijnen, rondom mijn baarmoeder. Uiteindelijk wilde mijn lichaam mij blijkbaar zo graag duidelijk maken dat het niet blij was met het spiraaltje, dat ik het spiraaltje tegen begon te komen in mijn meditaties - dat spiraaltje begon voor mijn geestesoog te zweven. Vanuit het diepst van mijn wezen wist ik dat het eruit moest, en wel meteen.

Na het laten verwijderen van mijn spiraaltje voelde ik een enorme opluchting, maar ik was er nog niet.. want mijn menstruatie bleef uit. (Meer dan) twee jaar. Twee jaar. Dik twee jaar lang heeft mijn lichaam nodig gehad om zich heel langzaam een beetje te herstellen van de enorme hoeveelheid hormonen die ik er in mijn onwetendheid had ingestopt. En dat raakte me flink; ik voelde me verschrikkelijk onzeker omdat ik niet menstrueerde en mijn cyclus 'kwijt' leek te zijn. Ik begon kleine gebedjes te doen, om te vragen of mijn menstruatie weer terug mocht komen. En toen er na twee jaar eindelijk iets gebeurde, zat ik huilend op de wc. En vanaf dat moment, was mijn bloed heilig. Na die twee jaar heeft het nog zeker een jaar geduurd voor er weer enige regelmaat in mijn cyclus begon te komen. Ik ging van een hevige menstruatie naar weer maanden niets, en voelde me zowel dankbaar dat er íets was, als onzeker omdat zo duidelijk was dat mijn lichaam het moeilijk had. Dat was ook de periode waarin ik me begon te verdiepen in het leven mét mijn cyclus (in plaats van ertegenin te gaan), en in het verbinding maken met mijn baarmoeder en de vrouwelijke energie die daarbij hoort. Het woord 'ongesteld' heb ik uit mijn vocabulaire geschrapt (dit pretendeert ten slotte dat we op een ander moment 'gesteld' zijn en er dus iets niet goed is wanneer we bloeden). Liever gebruik ik bloeden of 'in mijn maan zijn', omdat de cyclus van de vrouw gelinkt is aan de cyclus van de maan - al is dat een onderwerp voor een ander artikel. Voor nu houd ik het bij bloeden of menstrueren.

De baarmoeder als creatiebron

Voor ik mijn verder ga wil ik eerst graag een stukje delen over wat de baarmoeder voor mij is, waar ze voor staat en waarom ik het zo belangrijk vind dat er meer bewustzijn op en aandacht voor dit onderwerp komt. Voor mij is mijn baarmoeder namelijk niet alleen het deel in mezelf waarmee ik kinderen kan baren, het is veel meer dan dat. Voor mij voelt mijn baarmoeder als dat deel in mezelf waarmee ik me met de aarde verbind, het deel in mij dat staat voor levensenergie en creatie. Letterlijk, want met je baarmoeder kun je nieuw leven creëren. We verbinden dit vaak alleen aan het baren van een kind, maar (voor mij) is het creëren van nieuw leven veel alles omvattender dan dat; ik geloof dat alle creaties die je doet in je leven vanuit je baarmoeder komen. Dat het leven één grote creatie is, met de baarmoeder als creatiebron van al dat leven. Voor mij voelde het daarom alsof anticonceptie mijn flow afknelde, alsof mijn verbinding met de aarde niet meer intact was. De hormonen die vrouwen toegediend krijgen door middel van anticonceptie beïnvloeden naar mijn mening niet alleen de cyclus (ze stoppen niet alleen de eisprong of gaan de bevruchting/innesteling van een bevruchte eicel tegen), maar hebben invloed op het geheel. Mijn ervaring is dat, wanneer er gesjoemeld wordt met mijn cyclus, dit invloed heeft op mijn levensenergie, op mijn creatiekracht, op mijn emoties, mood en gesteldheid. Wanneer je levensflow onderbroken wordt en je levensenergie niet meer kan stromen is het naar mijn idee niet vreemd dat er bijvoorbeeld depressie of opbranding ontstaat - maar nogmaals, dit is mijn ervaring.

Doordat mijn menstruatie zó lang uitbleef en ik zo diep wenste dat mijn cyclus zich zou herstellen, begon ik me ook op een andere manier met 'de bloedperiode' te verbinden. Het werd een periode waar ik heel blij van werd, waarin ik me dankbaar voelde voor het herstelvermogen van mijn lichaam, en nog steeds. En naarmate ik me begon te verdiepen in mezelf en dit onderwerp, verdiepte ik ook mijn band met mijn menstruatie. De periode waarin ik bloed is voor mij inmiddels de periode waarin ik me het diepst kan verbinden met mijn innerlijk weten. De periode waarin er een oerkracht in mij voelbaar wordt waar ik de rest van de maand niet zo diep bij lijk te kunnen, de periode waarin ik me het meest kan verbinden met wie ik echt ben. Het is de periode waarin ik waarheid naar mezelf kan spreken en de drukte van de wereld even op afstand moet houden, omdat ik míj moet voelen. Omdat ik, zo voelt dat voor mij, letterlijk een stukje loslaat van wat mij niet meer dient. De periode waarin ik me met niemand anders wil verbinden dan mezelf en andere zachte vrouwen. De periode waarin ik dus ook kwetsbaar en zacht mag zijn, en me tegelijkertijd kan verbinden met mijn alle diepste powervrouw. En daarmee zijn de dagen waarop ik menstrueer voor mij -in tegenstelling tot wat ze ooit waren- mijn favoriete dagen van de maand geworden. En dat is zó fijn, dat gun ik elke vrouw.

In contact met je cyclus

'Met je cyclus leven' is niet iets waar jonge vrouwen hier op school in onderwezen worden, voor velen van ons is het helaas ook niet iets dat onze moeder ons leert - simpelweg omdat ze het zelf waarschijnlijk niet geleerd heeft. Met je cyclus leven gaat (voor mij) over voelen; in welke fase van mijn cyclus bevind ik me nu, en hoe voelt dat? Hoe voel ik me in mijn lichaam en in mijn energie, waar heb ik nu behoefte aan? Waar ligt mijn kracht nu en wat heb ik nodig? Misschien heb je tijdens je menstruatie behoefte aan stilte, of juist aan iets creëren, of aan verbinding met andere vrouwen, maar niét aan drukte om je heen of deadlines afwerken. Dat betekent niet dat dat nooit meer kan, het betekent alleen dat dit misschien niet je sterkste moment daarvoor is. En misschien heb je tijdens de fase van ovulatie juist wel zin om het van de daken te schreeuwen, om uitbundig te dansen of vele feestjes af te gaan.

In het heel kort is de periode van ovulatie (waarin we vruchtbaar zijn) in het algemeen de periode waarin we meer naar buiten gekeerd staan, en ons met de buitenwereld en de mensen willen verbinden. We zijn over het algemeen meer energiek, actief, en onze seksuele energie is op haar hoogtepunt. Deze periode is vergelijkbaar met de zomer; een periode vol vuur en passie. In de fase erna beginnen we meestal een beetje naar binnen te keren, neemt onze vurige energie al wat af en ronden we onze projecten of bezigheden af. Je kunt het vergelijken met de herfst, waarin je een beetje begint te verstillen. Niet omdat dat zo hoort, maar omdat ons lichaam en onze energie dit op een natuurlijke manier van ons vragen. Tijdens onze bloedfase bevinden we ons in onze innerlijke winter. Het is een periode waarin we meer behoefte hebben aan stilte, diepgang, reflectie, een periode waarin we naar binnen keren en de buitenwereld vaak als te veel voelt. Om vervolgens, in onze innerlijke lente (dus na de menstruatie), weer open te gaan staan voor de buitenwereld en nieuwe ideeën - een periode waarin de levensenergie terugkeert en we het liefst nieuwe projecten beginnen. Nogmaals, dit is heel kort door de bocht en slechts om een idee te geven van de verschillende fasen die elke vrouw (en op zijn eigen manier ook man) elke maand doormaakt - geheel op zijn of haar eigen unieke manier. Omdat velen van ons niet verbonden zijn met onze innerlijke seizoenen en/of menstruatiecyclus voelt het misschien alsof dit niet voor jou geldt. Wellicht zijn we ons vaak niet eens bewust van onze eigen cyclus - maar dat betekent niet dat deze signalen er op een subtieler niveau niet zijn.

De menstruatie is onderdeel van de vrouwelijke cyclus, nét zozeer als de ovulatie. Het is niet anders dan de zomer die de balans van de winter nodig heeft, ook al geven de meeste mensen daar niet de voorkeur aan. Je lichaam en geest hebben, net als een actieve zomer, de verstilling van de winter nodig om balans te brengen. We lijken alleen in een maatschappij te leven die de ovulatie (en dan vooral de energieke, naar buiten gerichte gemoedstoestand die daarbij hoort) verkiest boven de bloedingsfase. Omdat we in een maatschappij leven waarin heel duidelijk de voorkeur wordt gegeven aan de vrouw (of mens, eigenlijk) die altijd maar dóórgaat, die altijd op 'aan' staat, die altijd op actief staat, kan het moeilijk zijn om je met jouw innerlijke winter te verbinden. En toch is dat wat ik in de afgelopen jaren heb geprobeerd te doen; ik heb me geprobeerd te verbinden met de diepte die je in jezelf kunt voelen wanneer je menstrueert. De wijsheid die je kunt vinden in de stilte, de oerkracht die je letterlijk kunt voelen wanneer je (bloed) loslaat. Daar gaat een enorme kracht vanuit, een enorme wijsheid, en deze vraagt er volgens mij om om er gewoon te mogen zijn. Om gerespecteerd te worden. En om ons hiermee te kunnen verbinden moeten we even stoppen doorgaan en in plaats daarvan stilstaan en voelen. Dit stuk van ons vrouw zijn vraagt om aandacht, om respect voor de prachtigheid van de gehéle cyclus - dat is in elk geval hoe ik dit ervaren heb.

Liefde

Tijdens het schrijven hiervan merk ik hoezeer dit onderwerp me aan het hart gaat, en hoe belangrijk het voelt, zowel voor vrouwen als voor mannen, om meer inzicht te krijgen in onze eigen cycli. Om ermee samen te werken en élk deel van onze cyclus te omarmen, niet alleen de weken die gemakkelijker voelen. Daarnaast heb ik dit artikel geschreven om te laten zien dat je voor jezelf je cyclus kunt leren omarmen en ermee kunt leren leven, los van wat de buitenwereld daar misschien van vindt. om een stukje van mijn liefde te uiten voor de vrouw en haar creatiekracht, voor de bijzondere wonderen die ons lichaam elke maand weer verricht. En ik hoop dat ik, door het delen van mijn woorden, wellicht voor iemand een deurtje kan openen om zich verder te gaan verdiepen in haar eigen cyclus ❤

______________________________

Om je relatie met je eigen baarmoeder en haar verbinding met de aarde & de kosmische energie te versterken heb ik een meditatie opgenomen, die je hier kunt beluisteren.

De afbeelding bovenaan deze pagina is gemaakt door mijn lieve vriendin Annabel, voor meer moois kun je haar vinden op www.annabellaura.com.